Harde oostenwind bij IJsclub Vooruitgang in Ammerstol

Welkom bij IJsclub ‘Vooruitgang’. Wij zijn een toonaangevende natuurijsclub in Nederland. Al vele malen waren wij als eerste natuurijsbaan open in Nederland. Ook is onze baan volgens het onder schaatsliefhebbers bekende jaarboek “Schaatsseizoen” de snelste natuurijsbaan van Nederland. Onze accommodatie bestaat uit een 200 meter en een 400 meter betonbaan.

Bovenstaande tekst komt van de website van de ijsclub uit Ammerstol. Het geeft aan op welke manier de ijsclub een bijdrage wil leveren aan de beleving van schaatsen op natuurijs. Er zit bij hen een groot wedstrijdelement in.

Toen wij ons kinderijsbaantje op de ligweide van Haastrechts zwembad ‘Natuurlijk de Loete’ aan het opbouwen en prepareren waren, hoorden wij natuurlijk de verhalen over ijsclubs in de regio. Clubs met landijsbanen lopen altijd voorop als het gaat om het ‘snel mogelijk maken’ van schaatsen op natuurijs. Ik herinner me vooral de verhalen over de ijsbaan in Ammerstol. Daar kon al geschaatst worden toen wij de eenden nog van het eerste dunne ijsvliesje moesten weren. Wij hadden iets meer tijd nodig. Maar dat vonden wij prima. Wij willen met eenvoudige middelen het schaatsen voor kinderen, ouders en grootouders al mogelijk maken na slechts enkele matige nachtvorsten.

Op die manier hebben wij de afgelopen vijf jaar enkele malen een ijsbaan kunnen maken voor Haastrecht en directe omgeving. Terwijl schaatsen op open wateren (nog) niet mogelijk was. En daar gaat het ons om: meer kansen bieden om het schaatsen al jong te kunnen beleven. Al bij enkele nachten matige vorst. Want met de minder strenge winters van tegenwoordig is dat nodig.

Ons baantje is klein maar vooral gezellig. Gemoedelijk en knus. Wedstrijdrijders vinden er niets van hun gading. Wij richten ons vooral op jonge kinderen die op een klein veilig baantje spelenderwijs plezier kunnen beleven aan schaatsen. Maar ook op het enthousiasme van de ouders en grootouders die hun (klein)kinderen graag willen laten genieten van schaatsen in de buitenlucht. Zoals zij dat zelf ook hebben gedaan als kind. De eerste slagen op het ijs worden nu vaak bij ons gemaakt. Mooi hè?

Het was ook de wens van de man die geld naliet aan de Haastrechtse IJsclub na zijn overlijden. Hij had daarbij de uitdrukkelijke wens dat er in ieder geval een kinderijsbaan mee gerealiseerd zou gaan worden. De Jan Faaij Landijsbaan is een begrip geworden in ons dorp. Wij promoten hem met trots.

In de materialenschuur van het zwembad maken wij altijd een barretje voor de koek en zopie. Met eenvoudige tafels en stoelen richten wij een hoekje in voor een fijne pauze. In een verwarmde keet. We plaatsen straalkachels waarbij de bezoekers zich kunnen laven. De ingang wordt uitnodigend uitgedost met een vrolijk naambord en uitbundig wapperende vlaggen. Rond het baantje staan witte houten bankjes waarop de schaatsen kunnen worden aangetrokken.

De baan is versierd met lampsnoeren waarmee een feeërieke sfeer ontstaat met de boezemmolen op de achtergrond. Zo kan er ook in de avond nog geschaatst worden. Het geeft de vrijwilligers veel voldoening als ze de bezoekers zien genieten. Zij genieten mee.

IJsclub ‘Vooruitgang’ biedt natuurlijk ook veel schaatsplezier. Maar met een andere insteek. En dat is prima.

Op die 4e januari in 1997 schaatsten we via polderslootjes en vaarten richting de Bonrepas bij Schoonhoven. Vanaf de ijsclub van Bergambacht gingen we niet naar Ammerstol. Daarvoor hadden we teveel van de doorgaande route moeten afwijken waarschijnlijk. Op de film van Gerrit Eegdeman is te zien dat die namelijk voor een deel langs de N210 liep. Op de film zie je ook dat ijsclub ‘Vooruitgang’ een soort kleine circustent op het ijs heeft geplaatst ver buiten het dorp. Daarin kon je even uit de wind zitten met warme zopie en energierijke koek. En dat was een zeer welkome onderbreking. Want wat waaide het ontzettend hard die dag. Een straffe oostenwind maakte het schaatsen erg lastig en veroorzaakte een gevoelstemperatuur van -15 graden. Vooral voor de minder getrainde en doorgewinterde deelnemers was het afzien op dat stuk van de toertocht.

De echte schaatscracks sneden er natuurlijk dwars doorheen alsof het niets was. Zo oogt het tenminste altijd. De ‘gewone’ schaatsers kijken er met bewondering naar. Maar goed kunnen schaatsenrijden vraagt nu eenmaal tijd en oefening. Het komt je niet zomaar aanwaaien.

Het leuke van schaatsen op natuurijs is dat het door jong en oud, getraind en minder getraind, fanatiek of louter voor het plezier gedaan kan worden. Zelfs de mensen die niet deelnemen maar vanaf de oever toekijken, genieten er ook vaak van. Op ons dorp gonst het altijd van de schaatsverhalen zodra de vorst zich aankondigt. Op dat moment wordt het al het gesprek van de dag. Bij bakker en slager gaat het over bijna niets anders meer. En wanneer men weet dat je betrokken bent bij de ijsclub, krijg je natuurlijk steevast de vraag wanneer het eindelijk weer eens 'doar kan gâan!'

Ook in Ammerstol zal het op dezelfde manier gaan. Daar twijfel ik niet aan. Wanneer je de facebookpagina van de ijsclub bezoekt zie je het grote enthousiasme waarmee een bericht over een mogelijke opening wordt aangekondigd en ontvangen.

Op hun betonbaan is het mogelijk om met een auto de baan te prepareren als was het een echte zamboni. Het valt me op dat de meeste reacties, likes en deelacties te zien zijn bij een foto waarop je de autozamboni de baan ziet vegen met op de achtergrond de polder en de ondergaande zon. Want ook in Ammerstol heeft men daar natuurlijk oog voor. En ook daar beseft men dat het juist de ‘gehele entourage’ is die van het schaatsen op natuurijs zo een prachtige beleving maakt.

De bewoners van Ammerstol konden niet wachten tot de baan eindelijk weer eens open kon afgelopen februari. Bij de foto van de zamboni staat geschreven: “Zamboni 1 is op het ijs om een spiegeltje te maken Vanavond wordt Zamboni 2 ook in stelling gebracht. En ja......ze hadden die tank wel eens schoon mogen maken Lekker belangrijk volgens de ijsmeesters IJS MOT ER KOMME!”